Noc, Ponownie opuściłam lalkę (jak w każdą noc). Tak, jestem lalką z wilczą duszą. Wyrzucona z ludzkiego świata, teraz pałęta się bez celu. Uważam mój żywot za skończony. A... Może nie do końca? Nie wiem czy może uda mi się znaleźć cokolwiek, co przytrzymało by moją szklaną ''powierzchnię'' przy życiu. Czasem zastanawiam się czy znalazł by się ktoś kto jeszcze by mnie przyjął do watahy. Wykonano mnie z silnego tworzywa. Z porcelany mam jedynie oczy... Reszta to szkło. Czyste szkło. Wróciłam do ciała i powoli zaczęłam kierować się w stronę smugi światła księżyca...
- Kim jesteś? - zapytał mnie nagle znikąd głos wadery.
- Nie wiem... Może duchem? Zwidzeniem? Albo... Lalką....
(alfa proszona o dokończenie :-)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz